تأثیر کفش ورزشی با زیرۀ نانوسیلیکا بر بارگیری عمودی و بزرگی نیروی‌های عمودی و قدامی-خلفی عکس‌العمل زمین در فاز اتکای دویدن

استفاده از مواد جدیدفناوری نانو در زیرۀ کفش که بتواند بر نیروهای عکس‌العمل زمین در فاز اتکای دویدن تأثیر بگذارد هنوز بررسی نشده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر کفش ورزشی با زیرۀ کامپوزیت نانوسیلیکا و ترموپلاستیک الاستومربر میانگین نیروی‌های فعال، غیرفعال، ‌پیش­روندگی، ‌ترمزی و بارگیری ‌عمودی در مقایسه با کفش ورزشی با زیرۀ پلی وینیل کلراید (پی‌وی‌سی) در فاز اتکای دویدن است. 15 آزمودنی مرد پس از پوشیدن دو نوع کفش با زیره‌های کامپوزیت نانو و پی‌وی‌سی با سرعت 2/0 ±5/3 متربرثانیه روی تختۀ ‌نیروسنج دویدند. میانگین نیروی عمودی و قدامی-خلفی عکس‌العمل زمین و بارگیری عمودی، با استفاده از آزمون تی ‌همبسته تجزیه و تحلیل شد (05/0α£).میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، ‌پیش­روندگی و بارگیری‌عمودی در کفش کامپوزیت نانو به‌طور معنا­داری بیشتر از کفش پی‌وی‌سی بود (05/0α£). همچنین میانگین نیروهای فعال، غیرفعال، ‌پیش­روندگی و بارگیری‌عمودی هنگام استفاده از کفش کامپوزیت نانو به ترتیب 7/0%، 74/3%، 09/2% و 06/6% افزایش پیدا­کرد. استفاده از نانو ذرات سیلیکا با ایجاد سختی A70 در زیرۀ کفش کامپوزیت نانو در مقایسه با کفش پی‌وی‌سیبا سختی A65 افزایش معنا­دار میانگین نیروی عمودی عکس‌العمل زمین و میانگین نیروی ‌پیش­روندگی را در پی داشت. این افزایش ممکن است به­دلیل خاصیت استحکام‌کششی ایجادشده در زیرۀ کفش توسط نانو ذرات سیلیکا باشد که می‌تواند اجرای ورزشی را نیز بهبود بخشد. با وجود این، افزایش بارگیری ‌عمودی در اثر استفاده از این نوع کفش ممکن است دوندگان را مستعد آسیب‌های حاصل از دویدن کند.